HUIJBERGEN – De permanence van de Huijbergse veldrit bevindt zich in MFC De Kloek. Daar bemannen Roy van Wezel en Ashley Willemsen het kloppende hart van de wedstrijd, in alle rust, maar als het moet met ijzeren vuist.
In de permanence melden de renners zich aan voor de wedstrijd. Ze tonen hun licentie, krijgen hun rugnummer en ondergaan er – indien nodig – de dopingcontrole. Er zijn kleedruimtes, er kan gedoucht worden, en voor de pers is er ruimte om te werken. In de permanence gebeurt veel, dus het is belangrijk dat er mensen zijn die het overzicht kunnen bewaren. Roy van Wezel (15) en Ashley Willemsen (28) kunnen dat. Sterker nog, ze doen het al jaren en het gaat altijd goed. Of in elk geval bijna altijd.
Vorig jaar maakten Roy en Asley een klein foutje, toen niemand minder dan Mathieu van der Poel aan hun desk verscheen en ze hem niet herkenden. “We zaten zo in ons ritme dat het even duurde voor het kwartje viel”, lacht Ashley, “we zagen aan de reactie van de mensen van de KNWU dat er een bijzondere persoon voor onze neus stond, maar zelf zagen we het niet meteen.”
Met 14 jaar permanence-ervaring en een perfectionistisch wielercomité als steuntje in de rug maakt Ashley zich geen zorgen voor de finale van de Topcompetitie. Ook Roy- die toch ook al een jaar of 5 ervaring heeft – is rustig. “ We zijn goed op elkaar ingespeeld en we weten wat we moeten doen”, zeggen ze, “en wij blijven altijd rustig. Ook als een renner zijn rugnummer veel te vroeg komt halen. Ook als iemand van de pers zijn perkaart niet wil afgeven in ruil voor een hesje. Eigenlijk zijn er maar zelden problemen, het is altijd gezellig in de permanence, ook met de mensen van de KNWU. En alles wordt altijd tot in de puntjes geregeld door het wielercomité. Zo krijgen de meeste renners tegenwoordig een papieren rugnummer. Dat is ideaal, want dan hoeven ze hun nummer na de wedstrijd niet bij ons in te leveren. Voor de renners is dat makkelijker en ons scheelt het werk.”
Roy en Ashley genieten tijdens de veldrit vooral van de sfeer onder de vrijwilligers. “Die is gewoon super”, zeggen ze. Fans van de sport zijn ze niet echt, maar ze zijn wel trots op de bijdrage die ze kunnen leveren aan de bekendheid die Huijbergen oogst met zijn veldrit. “Dat ik twee EK’s en vier NK’s heb meegemaakt is wel heel gaaf”, vindt Ashley, “het zou best mooi zijn als er nog een WK zou bijkomen.” Roy is trots als hij renners lyrisch hoort vertellen over hun rit op het Huijbergse parcours, en stiekem is hij ook trots op de drijvende kracht achter Wielercomité Huijbergen, zijn vader Jeroen: “Elke avond zit hij in zijn kantoortje, dan is hij bezig met de veldrit”, zegt Roy, “en dat doet-ie goed.”
Dennis van Loenhout ( Minervepers)